Wróciłam do punktu wyjścia…

Jak już wiecie z tekstów o mojej walce o zdrowie (zobacz tutaj i tutaj), od 4. stycznia byłam w szpitalu na kompleksowych badaniach. Dokładnie w Samodzielnym Publicznym Centralnym Szpitalu Klinicznym im. prof. Kornela Gibińskiego Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach – Ligocie na oddziale endokrynologii ginekologicznej. Więcej o oddziale możecie przeczytać tutaj.

Ordynatorem oddziału jest dr hab. nauk medycznych Paweł Madej, u którego byłam prywatnie na wizycie w gabinecie w Bytomiu (kontakt znajdziecie tutaj). Dzięki jego zaangażowaniu już w 2 miesiące od wizyty leżałam na oddziale. Zdecydował o tym niewątpliwie brak miesiączki od roku. W innych wypadkach czeka się niecały rok, a na oddział jest się przyjętym dopiero po otrzymaniu okresu. W pierwszym dniu miesiączki po prostu dzwoni się do pielęgniarki oddziałowej i najczęściej na drugi lub trzeci dzień zostaje przyjętym do szpitala. Związane jest to z tym, że część badań musi być wykonana w określonym dniu cyklu.

Jeśli podobnie, jak ja otrzymałyście skierowanie od ginekologa na oddział w Katowicach, musicie zadzwonić do sekretariatu (tel. 32 789 43 51) i ustalić termin przyjęcia. Następnie należy dostarczyć skierowanie osobiście lub przesłać pocztą (wpisujemy pełną nazwę szpitala, oddział i adres: ul. Medyków 14, 40-752, Katowice). Do koperty należy włożyć karteczkę z numerem telefonu lub adresem mailowym, na który otrzymamy potwierdzenie odbioru. Na moim skierowaniu brakowało numeru PESEL, więc dostałam z maila: sekretariatoeg@csk.katowice.pl mail z prośbą o jego podanie.

W szpitalu musiałam stawić się w poniedziałek, 4. stycznia o godz. 7:30 i udać się do rejestracji. Nie musiałam być na czczo, ale i tak zjadłam swój posiłek dopiero około godz. 10. W sumie cały proces rejestracji trwał ok. 3 godzin. Razem z osobami ze skierowaniem na oddział endokrynologii ginekologicznej przyjmowane były bowiem osoby na oddział położniczy.

Najpierw musiałam poinformować pielęgniarkę, że już jestem i zostałam poproszona o czekanie na korytarzu. Później odbyłam krótką rozmowę z lekarką. Musiałam wyrazić zgody na wykonanie mi całej listy badań, informowanie rodziny o moim stanie zdrowia, a także na obecność studentów przy badaniach. Wiem, że część osób się nie zgodziła, ale osobiście jestem zdania, że skoro medycyna w Polsce ma iść do przodu, to trzeba dawać im szansę. Następnie zmierzono mi ciśnienie i zważono. Po kolejnej godzinie zaprowadzono do depozytu, gdzie zostawiłam buty i kurtkę, a następnie na oddział, który mieści się na 4. piętrze szpitala.

Przez okres świąteczno-noworoczny nikogo nie było na oddziale, więc przywitała mnie kilkunastospniowa temperatura. Na szczęście włączono wszystkie możliwe kaloryfery i już popołudniu było ciepło. Pielęgniarka oprowadziła mnie po oddziale, pokazała łazienkę, ubikację, kuchnię, lodówkę, omówiła zasady przechowywania pożywienia i na koniec zaprowadziła do mojego pokoju. Wzięła również mój Letrox, aby podawać mi codziennie rano (dobrze, że nie widziała mojej torby z suplementami :D). Później inna pielęgniarka przyszła jeszcze zbadać mi ciśnienie i zrobić wywiad o ogólnym stanie zdrowia.

Otrzymałam VIP-owski, jednoosobowy pokój. Cieszyłam się, bo jak chciałam być sama, to miałam taką możliwość. Śmiałam się, że jestem w hotelu, bo do szpitala dla wygody wzięłam małą walizkę na kółkach. Spokojnie mogłam sobie porozkładać kosmetyki i jedzenie.

Właśnie, jedzenie. W poniedziałek zabrałam ze sobą pudełka z jedzeniem na cały dzień. Z ciekawości jednak poprosiłam o obiad (ok. godz. 13).

Otrzymałam zupę warzywną z ryżem, a na drugie danie bigos z kilkoma kawałkami kiełbasy i puree z ziemniaków. Na kolację (już o godz. 16) była bułka, dwie kromki chleba, kawałek masła i pasztet. Do tego herbata. Śniadania już nie wzięłam, ale też było białe pieczywo, owsianka i kakao. Zdjęć nie mam, bo wolałam, żeby dziewczyny, które nie mogły liczyć na wsparcie rodziny dostały więcej. Można było prosić o dokładki.

Ja śniadanie robiłam sobie sama. Wzięłam do szpitala jajowar (urządzenie do gotowania jajek), zapas jajek i ogórków. Niby nie można było używać grzałek, ale udało mi się cichaczem ugotować jajka. Później mama albo tata przywozili mi kolejne trzy posiłki.

Domowe najlepsze.

Na parterze szpitala czynne były dwa sklepy z jedzeniem, kosmetykami i prasą, a na każdym piętrze dodatkowo  stały automaty z herbatą i kawą. Na oddziale można było poprosić zawsze o wrzątek. Dzięki temu panie pielęgniarki poznały smak naparu z imbiru i kawy z cykorii oraz oleju kokosowego :) Generalnie wszystkie panie były bardzo miłe i na oddziale czułam się komfortowo.

Przyznam szczerze, że z jedzeniem trochę poszalałam. Wiadomo, leżąc, przeglądając internet (miałam ze sobą komputer), po prostu jadłam z nudów. Codziennie wpadła więc paczka nerkowców :D Po jednym z badań, gdy lekarka wykryła mi guza w piersi tak się zestresowałam, że zjadłam też całą czekoladę z orzechami z Nussbeissera. Ze szpitala wróciłam więc zalana wodą. Na szczęście już zeszła.

Co do badań. Pierwszy raz pobierano mi krew w poniedziałek wieczorem. Wcześniej pani doktor wykonała badanie ginekologiczne oraz badanie piersi. Wyraziłam zgodę, aby doktor, który zaczynał od poniedziałku specjalizację również mógł mnie przebadać. Strasznie był speszony :D Wykryli w każdym razie guz w lewej piersi i byłam podłamana. Siostra mojego ojca zmarła na raka piersi, siostra również miała raka (zmarła na zapaść), tata jest w stanie remisji. Nie ma się co dziwić, że się wystraszyłam.

We wtorek od rana miałam robioną krzywą cukrową i insulinową. Po wypiciu 75g glukozy nie mogłam się pozbierać przez cały dzień. Non stop spałam. Cukier tak nisko mi spadł i wpadłam z hipoglikemię. Tego dnia badanie ginekologiczne zrobił mi ordynator. Przebadał również piersi, ale stwierdził, że to niegroźne miany mastopatyczne i gdy tylko dostanę kiedyś miesiączkę, dla pewności zrobi mi USG piersi. Trochę się uspokoiłam. Popołudniu miałam również badanie USG jajników, gdzie potwierdzono PCOS. O wynikach badań krwi nie informowano mnie w ogóle.

W środę, Święto Trzech Króli miałam jeszcze z rana pobieraną krew. W czwartek nie działo się kompletnie nic, poza rutynową kontrolą temperatury i ciśnienia krwi, ale nie było ordynatora, więc dopiero w piątek rano wyszłam do domu.

Wynudziłam się więc, jak mops. Nadrobiłam zaległości w prasie (kiedyś napiszę recenzję Food Forum, chcę bowiem zobaczyć jeszcze następny numer). Napisałam post o roli snu (tutaj), rozpisałam kilka diet i planów treningowych. Wieczorami z dziewczynami z oddziału robiliśmy sobie natomiast seanse filmowe (pozdrawiam Was, jeśli to czytacie). Zobaczyłyśmy „Złodziejkę książek”, „Teorię wszystkiego”, „Oszukaną” i „Do utraty sił”. Szczerze polecam. W Święto Trzech Króli odwiedziła mnie siostra z rodziną i przyjaciele, a także jedna z moich czytelniczek bloga (pozdrawiam i dziękuję za wizytę :). Wytrwałam więc jakoś do piątku, choć już było ciężko :D

Przy szpitalu jest sporo ścieżek do spacerowania, ale przy minus 15 stopni nawet nie przyszło mi to przez myśl.

Przy wypisie dostałam jedynie wyniki podstawowych badań, jak morfologia krwi. Na całą resztę trzeba było czekać ponad tydzień. Umówiłam się więc z ordynatorem, że je odbierze i później się spotkamy na prywatnej wizycie w jego gabinecie w Bytomiu. Ostatecznie byłam u niego w ostatnią środę.

Oto moje wyniki badań zrobionych w szpitalu (pogrubione) i ich porównanie z poprzednimi z października (1. wartość). W tym czasie mocno pilnowałam jedzenia (więcej tutaj) i wprowadziłam zmiany w suplementacji (więcej tutaj). Zaczęłam przyjmować również Letrox [miesiąc 25 ug, a później 50 ug].

WBC 5,1 / 6,78 [3,8-10,8 10^3/ul]
NEUT 2,5 10^3/ul
NEUT% 48,3 [40-70 %]
LYMPH 2,2 10^3/u
LYMPH% 42,5 [20-45 %]
MIX 0,4 10^3/u
MIX% 9,2 [0-12 %]
RBC 4,7 / 4,27 [3,5-5 10^6/u]
HGB 14,4 / 13,5 [11,2-15,4 g/dl]
HCT 42,6 / 40,7 [36-46 %]
MCV 91,3 / 95,3 [78-102 fl]
MCH 30,8 / 31,6 [26-34 pg]
MCHC 33,8 / 33,3 [32,2-36,8 g/dl]
RDW-CV 14,1 / 13,7 [11-14 %]
PLT 177 / 207 [140-450 10^3/ul]
PDW 13,4 / 14,1 [9-17 fl]
MPV 10,7 / 11,4 [9-13 fl]
P-LCR 32 / 35,8 [13-43 %]
PCT 0,24 [0,17-0,35 %]
RDW-SD 45,1 [37 -54 fL]

OB 2 [3-15 mm/h]
CRP <1 [<5 mg/l]

Ferrytyna 45,95 [13-150 ng/ml]
Żelazo 15,1 [6,6-26 umol/l] / 70 [60-180 ug/dl]
Wapń 2,35 [2,15-2,5 mmol/l]
Magnez 0,89 [0,66-1,07 mmol/l]
Sód 141,4 [137-147 mmol/l]
Potas 4,25 [3,6-5,4 mmol/l]
Chlorki 99 [98-107 mmol/J]
Witamina B12 740,8 [191-663 pg/ml]
Witamina D 66,53 [30-50 ng/ml]

AlAt 41,7 / 32 [<33 U/l]
AspAt 31,2 / 24 [<32 U/l]
alfa-Amylaza 102,1 [28-100 U/l]
Lipaza 24 [13-60 U/l]
GGTP 12,8 / 14 [6-42 U/l]
Białko całkowite 73,7 [64-83 g/l]
Bilirubina całkowita [<15 umol/l] / 0,48 [0,3 – 1,2 mg/dl]
Kreatynina 78,2 [44-80 umol/l]
GFR >60 [60-120]
Mocznik 8,7 [2,8-8,1 mmol/l]

Cholesterol 7,2 [3-5 mmol/l] / 275 [<200 mg/dl]]
HDL 3,5 [>1,2 mmol/l] / 118 [>40 mg/dl]
LDL 4,1  [<3 mmol/l] / 152 [<130 mg/dl]
Trójglicerydy 0,49  [<1,7 mmol/l] / 27 [<150 mg/dl]
Homocysteina 9 [<15 umol/l]
Transferyna 218 [200-360 mg/dl]

Glukoza na czczo 5,37 mmol/l = 97 g/dl / 93 mg/dl
Glukoza po 1 godzinie 6,31 mmol/l = 114 g/dl
Glukoza po 2 godzinach 2,25 mmol/l = 41 g/dl / 62 mg/dl
Insulina na czczo 3,7 ulU/ml / 4,8 ulU/ml
Insulina po 30 minutach 66,88 ulU/ml
Insulina po 1 godzinie 77,6 ulU/ml / 42,13 ulU/ml
Insulina po 2 godzinie / zapomnieli zrobić / 10,61 ulU/ml
HOMA 1,102
QUICKI 0,377

TSH 2,02 / 0,77 [0,270-4,2 mlU/l]
FT4 17,24 [12-22 pmol/l] / 1,07 [0,7 – 1,48 ng/dl]
FT3 3,82 [3,1-6,8 pmol/l]
anty-TPO 174,5 [<34 iU/ml]

LH 0,9 mlU/ml / 2,7 IU/l
FSH 2,1 mlU/ml / 3,0 IU/l
Estradiol 18,1 / 25 pg/ml
Prolaktyna 161,5 [102-496 ulU/ml]
Profil dobowy prolaktyny: 
* 10:00 – 3,39 ng/ml
* 10:00 po PEG – 1,23 ng/ml
* 16:00 – 10,55 ng/ml
Progesteron 0,65 ng/ml
17-OH Progesteron 1,5 [0,2 – 1,3 ng/ml]
Testosteron 0,24 / 0,5 [0,11-0,78 ng/ml]
Wolny testosteron 0,02 [0,02 – 4,1 pg/ml]
Androstendion 2,41 / 3,39 [0,3-3,3 ng/ml]
SHGB 71,95 [18,3-54,1 nmol/l] / 52,2 [19,8 – 155,2 ng/ml]
DHEA-S 240,30 / 423,10 [95,8-511,7 ug/dl]
Hirsutyzm F-G – 4 pkt. 
Acne – 0

Kortyzol 17,21 [6,2-19,4 ug/dl]
Kortyzol:
* 24:00 – 10,39 ug/dl
* 7:00 – 23,17 ug/dl
* po dexa 1 mg – 3,41 ug/dl

Antygen HBS – ujemny
Antygen HCV – ujemny

TVS: Trzon macicy w przodozgięciu prawidłowej wielkości o gładkich obrysach i jednorodnej, prawidłowej strukturze ech. o wymiaracgh 24×17 mm.

Endometrium o przekroju 3 mm.

Jajnik prawy o wymiarach 40x18x30 mm, objętość 11 ml z licznymi pęcherzykami >12. 
Jajnik lewy o wymiarach 43x24x18 mm, objętość 9,8 ml z licznymi pęcherzykami >12. 
Obraz jajników w badaniu USG spełnia kryteria rotterdamskie. 

Po przeanalizowaniu wyników ucieszyłam się, że TSH spadło, co potwierdza moje lepsze samopoczucie. Poziom glukozy po dwóch godzinach nie spadł już na wynikach tak drastycznie, ale jak wspominałam czułam się fatalnie. Zmartwił mnie poziom żelaza, mimo suplementacji i dość wysoki kortyzol. Z Zespołu Policystycznych Jajników zdawałam sobie sprawę. Liczyłam, że dostanę na to jakiś cudowny lek.

Tymczasem, na wypisie diagnoza brzmi:
– Zespół Policystycznych Jajników (II grupa zaburzeń miesiączkowania wg WHO)
– Hashimoto w eutyreozie.
– Hipercholesterolemia.
– Hiperkortyzolemia do dalszej diagnostyki.

Doktor zalecił mi stosowanie tabletek antykoncepcyjnych (Novynette, które sprzyjmowałam kilkanaście lat). Moje zdziwienie było duże. Usłyszałam jednak, że gorsze skutki może mieć dla mojego organizmu całkowity brak miesiączki, aniżeli wywołana sztucznie przez hormony. „Pani ciało po prostu zestarzeje się zdecydowanie szybciej” – stwierdził. Zapytałam jednak, co w wypadku, gdy będę chciała zajść w ciążę (nie planuję, ale kto wie, co mi kiedyś przyjdzie do głowy). Dowiedziałam się, że wtedy zastosowana zostanie odpowiednia terapia hormonalna. Innego wyjścia w sytuacji braku miesiączki od roku przy PCOS lekarz nie widzi. A choroba to wynik skłonności genetycznych.

Po tym, jak znów będę miesiączkować mam się zgłosić na dalszą diagnostykę nadnerczy i badanie USG piersi.

Jeśli chodzi o tarczycę, w dalszym ciągu mam przyjmować Letrox 50ug. Zapytałam przy okazji o możliwość stosowania syntetycznego FT3 (np. Thybonu), bo jego poziom jest u mnie bardzo niski, ale doktor był przeciwny. Jego zdaniem tarczyca powinna pracować bez wspomagania. O naturalną tarczycą już nie zapytałam…

Doktor stwierdził też, że mam gorszy wynik cholesterolu od niego. Zalecił mi jednak by na razie nie zmieniać ilości tłuszczy w diecie i zbadać lipidogram po 6 miesiącach przyjmowania tabletek antykoncepcyjnych. Z tego co sprawdzałam swoje wyniki, to nawet parę lat temu, gdy stosowałam od lat antykoncepcję i nie jadłam tyle tłuszczy co teraz miałam podobne wyniki. Nie wiem więc od czego to zależy. Mówiłam doktorowi, jak wygląda moja dieta. Polecił jedynie zwiększyć ilość węglowodanów. Ostatnio i tak zastanawiałam się nad włączeniem małych ilości bezglutenowych zbóż. Muszę to przemyśleć.

Zapytałam też, jak zwiększyć poziom żelaza. Niestety, nie usłyszałam nic konkretnego poza tym, by łączyć suplementację żelaza i witaminy C dla lepszego wchłaniania.

Na koniec doktor polecił, abym w żadnym wypadku się nie odchudzała, bo moje BMI jest idealne, a redukcja wagi zaburzy proces odbudowy równowagi hormonalnej. Ponadto zdecydowanie powinnam zredukować poziom stresu do minimum, ale dalsza diagnostyka nadnerczy jest konieczna.

Mówiąc krótko, wróciłam do punktu wyjścia, czyli tabletek antykoncepcyjnych, które odstawiłam rok temu, bo nie chciałam niszczyć dalej organizmu. Nie mam pomysłu, co robić dalej. Skonsultować się w poradni Iwony „Ajwen” Wierzbickiej? Kolejny raz u Moniki Skuzy z bloga „Tłuste życie”? Leczyć się na własną rękę, szukać informacji o PCOS na zagranicznych forach, czy zaufać doktorowi?

Jakie jest Wasze zdanie?