Trudna decyzja

Jak już pisałam tutaj, pobyt w szpitalu, badania i ich wyniki nie wniosły niczego nowego do wiedzy o moim stanie zdrowia. Co więcej, jestem dość mocno rozczarowana. Lekarz utwierdzał mnie bowiem w przekonaniu, jaką to krzywdę wyrządził mi ginekolog, przepisując kilkanaście late temu tabletki antykoncepcyjne. Podkreślał, że tylko wywołanie miesiączki pozwoli mi poczuć się lepiej. Obiecywał, że zrobi wszystko, by mnie wyleczyć.

Moje zaufanie do lekarzy jest bardzo nieograniczone. Cały czas rozwijam więc swoją wiedzę i szukam najlepszych rozwiązań dla siebie. Food Forum to bardzo dobre czasopismo. Czekam na nowy numer. 

Tymczasem, okazało się, że według medycyny konwencjonalnej jedynym lekiem na Zespół Policystycznych Jajników są… tabletki antykoncepcyjne. Te same, które odstawiłam rok temu po kilkunastu latach stosowania. Te same, które wyrządziły ogromne spustoszenie w moim organizmie. Te same, których postanowiłam nigdy więcej nie stosować. Ironia losu. Stoję więc przed sporym dylematem, czy powinnam zacząć je stosować.

Nie pamiętam dokładnie, ile miałam lat, kiedy dostałam pierwszą miesiączkę. Mogłam mieć może z trzynaście albo czternaście lat. Kolejny okres nie przyszedł jednak po miesiącu. Czekałam pół roku. Kolejne miesiączki również były bardzo nieregularne. Na dodatek bardzo skąpe i krótkie (2-3 dni). Nie odczuwałam bólu. W sumie się cieszyłam, bo niektóre koleżanki męczyły się czasem dłużej niż tydzień, mdlały z bólu, musiały zmieniać podpaski co godzinę. Nie zazdrościłam im. 

Po kilku latach zdecydowałam się pójść do ginekologa. Nie zlecając żadnych badań, przepisał mi tabletki antykoncepcyjne Novynette. Miały uregulować cykl. Gdybym wówczas miała swoją obecną wiedzą, na pewno już wtedy starałabym się ustalić, co stanowi przyczyną zaburzeń miesiączkowania. Wtedy jednak antykoncepcja była dla mnie po prostu bardzo wygodna. Regularnie, co cztery tygodnie dostawałam „miesiączkę”, która trwała praktycznie jeden dzień. Nie musiałam się przejmować, że okres zaskoczy mnie na basenie, czy wycieczce.  Z czasem doszedł jeszcze jeden argument za stosowaniem pigułek, mianowicie zapobieganie niechcianej ciąży, więc tym bardziej nie zamierzałam z nich rezygnować. 

Nowa pozycja na naszym rynku. Nie słyszałam wcześniej o dr Amy Myers, ale jej program leczenia nie zakłada niczego innowacyjnego. Mimo wszystko warto przeczytać, bo Myers w przystępny sposób tłumaczy wszystkie mechanizmy chorób autoimmunologicznych. Tutaj jej strona internetowa. 

Dopiero rok temu, gdy zdiagnozowano u mnie niedoczynność tarczycy i Hashimoto i zaczęłam się bardziej interesować tematem zdrowia, odżywiania i medycyny funkcjonalnej, uświadomiłam sobie, jak ogromną krzywdę wyrządziłam swojemu organizmowi, stosując antykoncepcję. Zdałam sobie sprawę, że wiele moich dolegliwości mogło wywołać to nieszczęsne Novynette. Wcześniej nie czytałam nawet ulotki ze skutkami ubocznymi. 

Cykl menstruacyjny
Za regularne miesiączkowanie odpowiada podwzgórze. To niewielka struktura umiejscowiona w międzymózgowiu. Jeśli w naszym organizmie panuje równowaga, podwzgórze na podstawie informacjo otrzymanych z układu odpornościowego, nerwowego i hormonalnego wysyła sygnał do przysadki w postaci hormonu GnRH. Ta z kolei komunikuje się z jajnikami, wydzielając najpierw hormon FSH, który w pierwszej połowie cyklu (faza folikularna) zmusza jajniki do wydzielania estrogenu. Jednocześnie, pod wpływem FSH w jajnikach zaczynają się rozwijać pęcherzyki zawierające komórki jajowe. Po kilku dniach jeden z pęcherzyków zaczyna dominować i w dalszym etapie rozwoju pęka, uwalniając komórkę jajową. Pod wpływem hormonu LH, również stymulowanego przez przysadkę dochodzi więc do owulacji.  To co zostaje z pęcherzyka (ciałko żółte) zaczyna wytwarzać z kolei progesteron (faza lutealna), który odgrywa kluczową rolę w przygotowaniu endometrium (błona śluzowa macicy) do implantacji zarodka oraz jest niezbędny do utrzymania ciąży. Jeśli zapłodnienie nie nastąpi, po około czternastu dniach wydzielanie hormonów zostaje zablokowane, a zbudowana błona śluzowa macicy zaczyna pękać i złuszczać się i dochodzi do krwawienia. Jednocześnie poziom hormonów spada.

Na co dzień sporo pracuję z wynikami badań. Ta pozycja zasługuje na szczególną uwagę, bo interpretuje wyniki zarówno na podstawie medycyny konwencjonalnej, jak i naturalnej. Planuję wpis o tym, co wyniki mojej krwi mówią o moim stanie emocjonalnym. 

Zdarza się jednak, że podwzgórze lub przysadka blokuje cykl. Otrzymuje bowiem sygnały o zaburzonej równowadze w organizmie i nie chce dopuścić do rozwoju ciąży. Wpłynąć na to może wiele czynników, w tym niedobory w organizmie, nadmierny stres, czy zaburzenia wydzielania pozostałych hormonów (np. tarczycy, czy nadnerczy). Ginekolodzy najczęściej wyciszają problem, przepisując tabletki antykoncepcyjne.

Sztuczna równowaga
Wyróżniamy dwa rodzaje tabletek antykoncepcyjnych: jednoskładnikowe, zawierające jedynie syntetyczny progesteron (progestagen), przepisywane najczęściej kobietom karmiącym, palącym i nastolatkom, mające jednocześnie dość niską skuteczność i dwuskładnikowe, zawierające syntetyczny estrogen i progesteron, będące jednocześnie jedną z najbardziej skutecznych form antykoncepcji. Wyróżnia się tabletki dwuskładnikowe jednofazowe (wszystkie tabletki w opakowaniu zawierają taką samą ilość hormonów), dwufazowe (pierwsze tabletki zawierają same estrogeny, lub z niewielką ilością progestagenów, a drugie tabletki estrogeny i progestageny) oraz trójfazowe (w opakowaniu znajdują się trzy rodzaje tabletek z różną zawartością hormonów. Środkowa seria zawiera najczęściej zwiększoną dawkę estrogenów, a kolejne serie zawierają coraz większe dawki progestagenów). Obecnie większość stosowanej antykoncepcji zawiera minimalną dawkę hormonów. Najczęściej przepisuje się dwuskładnikowe jednofazowe. Takie właśnie było stosowane przeze mnie Novynette.

Zawarty w tabletkach antykoncepcyjnych syntetyczny progesteron blokuje wydzielanie hormonu FSH, przez co nie dochodzi do wzrostu estrogenu i endometrium. Blokowany jest również hormon LH i tym samym owulacja. Jednocześnie progesteron zmniejsza ilość i zagęszcza śluz w szyjce macicy, przez co staje się nieprzepuszczalny dla plemników. Poza tym błona śluzowa macicy nie jest w stanie przyjąć zapłodnionej komórki jajowej. Nawet jeśli w jakiś sposób doszło do zapłodnienia nie dojdzie do implantacji, czyli zagnieżdżenia się zarodka w macicy. Antykoncepcja wydłuża również czas do spotkania komórki jajowej i plemników, zmniejszając tym samym szanse na zapłodnienie. Czas życia komórki jajowej jest bowiem bardzo krótki.

W tym tygodniu zacznę czytać tę pozycję. Również nowość na rynku. 

Novynette przyjmowałam przez dwadzieścia jeden dni, po czym robiłam siedem dni przerwy. W tym czasie, najczęściej czwartego dnia następowało „krwawienie z odstawienia”. Siódmego dnia znów sięgałam po pigułki. Czasami, gdy jechałam na wakacje nie robiłam przerwy i brałam dwa opakowania pod rząd. Zdarzało się, że i trzy. Żyłam w iluzji. Sztuczne hormony, sztuczne krwawienie. Brak owulacji. Nie zdawałam sobie sprawy, jakie spustoszenie antykoncepcja wywołuje w moim organizmie.

Skutki uboczne antykoncepcji
Długoletnie stosowanie antykoncepcji sprawiło, że borykam się z wieloma niedoborami: witaminy B, C, E, żelaza, magnezu, selenu, czy cynku.. Powoduje to szereg skutków ubocznych. Niski poziom witamin C i E nasilił stres oksydacyjny w moim organizmie, co widać m.in. po nie najlepszych wynikach cholesterolu. Niedobory witamin z grupy B oraz magnezu, które wpływają na funkcjonowanie układu nerwowego obniżyły z kolei moją odporność na stres. Brak magnezu i cynku płynął negatywnie na wrażliwość insulinową, czego konsekwencją mogła być insulinooporność i hipoglikemia (więcej tutaj), z którymi się borykam. Mam również niski poziom kwasu foliowego, witamina B12 nie wchłania się do organizmu, brakuje mi ferrytyny, co objawia się wypadaniem włosów (więcej tutaj), a w konsekwencji może doprowadzić do anemii. Chroniczne zmęczenie i tym samym wypalenie nadnerczy (więcej tutaj), a także niską pracę tarczycy (niedoczynność) również mogły nasilić niedobory.

Ciężko mi je uzupełnić, gdyż moje jelita, również m.in. na skutek stosowania tabletek antykoncepcyjnych są w fatalnym stanie. Pigułki zniszczyły florę bakteryjną, przez co mam trudności z wchłanianiem witamin i minerałów z pożywienia, zaburzone wydzielanie kwasów w żołądku, brakuje mi enzymów trawiennych i muszę posiłkować się suplementami. Zachwiana równowaga flory bakteryjnej objawiała się u mnie również częstymi infekcjami pochwy. Od odstawienie antykoncepcji, odpukać, nie mam z tym problemu.

Co myślicie o słynnym panu Jerzym Ziębie?

 

Nadmiar syntetycznego estrogenu spowodował zatrzymanie się wody w moim organizmie, z którym od lat nie mogę sobie poradzić. Widać to szczególnie, gdy zdejmuję skarpetki, czy biustonosz. Na skórze zawsze zostają ślady. Nie doświadczyłam na szczęście znacznego przybrania na wadze w okolicy brzucha, bioder i ud, co często przytrafia się kobietom przyjmującym tabletki antykoncepcyjne. Mam za to ciągle zimne ręce i stopy, bardzo suchą skórę, problemy ze snem (więcej tutaj), wypadają mi włosy, często boli mnie również głowa, co również jest związane z wysokim poziomem estrogenów. Wysoki poziom estrogenów może doprowadzić również do nowotworów jajników, wątroby i piersi (w 2005 roku IRC umieściło antykoncepcję na liście substancji rakotwórczych), stąd moje przerażenie wykrytym guzkiem w trakcie badania w szpitalu. Jestem również bardziej narażona na osteoporozę, udary i zakrzepy.

Syntetyczne substancje zawarte w tabletkach antykoncepcyjnych zaburzają również wydzielanie pozostałych hormonów. Estrogen mógł przyczynić się do mojej niedoczynności tarczycy, gdyż spowodował wzrost ilości TBG – białka (globuliny) wiążącego tyroksynę (FT3 i FT4), przez co miałam mniej wolnych hormonów tarczycy dla komórek ciała. Teraz mam dość niski kortyzol ze względu na wypalenie nadnerczy, ale wcześniej był bardzo wysoki, co również mogło być związane z przyjmowaniem antykoncepcji. Pigułki antykoncepcyjne obniżają również poziom antystarzeniowego hormonu DHEA, co również naraża mnie na wczesną menopauzę i osteoporozę.

Przyjmowanie tabletek wywołuje również zwiększenie poziomu hormonu SHGB, wiążącego hormony płciowe, w tym testosteronu. Spędzałam wiele godzin na siłowni, a efektów praktycznie nie było. Antykoncepcja nie sprzyja bowiem budowie mięśni. Mój trener zawsze mówił, że muszę pracować trzy razy ciężej od kobiet, które nie stosują antykoncepcji. I to przy ograniczonej ilości energii związanej z brakiem męskich hormonów. Nigdy nie miałam na szczęście problemu z niskim libido, co jest jednym z bardziej bolesnych skutków antykoncepcji hormonalnej.

Zbóż od dawna nie jem, ale dobrze utwierdzić się w przekonaniu, że są złe. 

Po odstawieniu antykoncepcji nie mam miesiączki od roku. Wiele kobiet ma z tym problem. Powodem może być zablokowanie komunikacji jajników z przysadką mózgową. Na skutek dużej ilości estrogenu i progesteronu następuje bowiem sprzężenie zwrotne i przysadka wymusza zablokowanie produkcji naszych własnych hormonów. Czasami ta komunikacja zostaje zerwana na zawsze. Lekarze twierdzą, że w moim przypadku przyczyną braku miesiączki jest Zespół Policystycznych Jajników. Ja myślę natomiast, że problem jest bardziej złożony (wypalanie nadnerczy, niedoczynność tarczycy, Hashimoto, insulinooporność, niedobory).

Antykoncepcja mogła przyczynić się również u mnie do rozwoju Hashimoto. Syntetyczne hormony zaburzają bowiem pracę układu odpornościowego, w którym zaczyna dominować ramię Th2 (humoralna odpowiedź odpornościowa, z którą związane są limfocyty B), a nie Th1 (komórkowa odpowiedź odpornościowa związana z limfocytami T), co może wywołać chorobę autoimmunologiczną. W zdrowym organizmie panuje bowiem między nimi równowaga. Gdy system odpornościowy zwalcza antygen najpierw go atakuje (Th1), potem produkuje przeciwciała, aby skuteczniej go znaleźć (Th2). W chorobach autoimmunologicznych równowaga pomiędzy Th1 i Th2 zostaje zaburzona.

Pisałam już, że borykałam się swego czasu z depresją. Często byłam też przygnębiona, miałam wahania nastrojów. Złożyło się na to pewnie wiele przyczyn, ale antykoncepcja mogła dołożyć do tego swoją cegiełkę. Syntetyczny progesteron powoduje bowiem niedobór serotoniny w mózgu, co na pewno niekorzystnie wpłynęło na moje samopoczucie.

Wykupiłam również na stronie www.ementor.pl pakiet trzech webinarów Iwony „Ajwen” Wierzbickiej. 

Moje wyniki nerek i wątroby nie są najgorsze, ale na pewno byłyby lepsze, gdyby nie antykoncepcja. Przez kilkanaście lat moja wątroba była zmuszona radzić sobie bowiem z metabolizmem sporej ilości sztucznych hormonów.

Moje oczy są bardzo wrażliwe na światło. Nie jestem w stanie również nosić soczewek. To również może być spowodowane długoletnią terapią hormonalną.

Zalety antykoncepcji
Regularne stosowanie i zachowanie środków ostrożności, w tym unikanie sporej ilości alkoholu i niektórych leków zapewniają pigułkom antykoncepcyjnym wysoką skuteczność (wskaźnik Pearla 0,01-0,02) i zabezpieczają przed niechcianą ciążą. Nie ma też co owijać w bawełnę, to dużo wygodniejsza metoda antykoncepcji, niż prezerwatywy, które odbierają (przynajmniej mnie) całą radość z seksu.

Antykoncepcja zmniejsza również dolegliwości związane z zespołem napięcia przedmiesiączkowego oraz samo krwawienie, reguluje cykle. Odpowiednio dobrane pigułki mogą poprawić również stan skóry. Ma to związek z obniżeniem poziomu testosteronu w wyniku wydzielania sporych ilości hormonu SHGB.

Tabletki antykoncepcyjne zmniejszają również ryzyko wystąpienia ciąży pozamacicznej i torbieli jajnika, raka jajnika, raka endometrium oraz nowotworów łagodnych piersi.

Sporo trudnej, ale bardzo ważnej wiedzy. 

Wiele kobiet decyduje się więc na antykoncepcję hormonalną mimo możliwych skutków ubocznych, które wcale nie muszą być tak straszne i mogą wystąpić dopiero po wielu latach przyjmowania pigułek. Poza tym toksyczne substancje występują praktycznie we wszystkim, co nas otacza i nie uciekniemy od nich.

Lekarze odradzają jedynie stosowanie tabletek antykoncepcyjnych kobietom z nadciśnieniem tętniczym, chorobą zakrzepową, niedokrwienną serca, układu krążenia, zaburzeniami krzepliwości, chorobami wątroby, cukrzycą, neurologicznymi bólami migrenowymi, palącym papierosy, a także przed planowanymi zabiegami chirurgicznymi.

Brać, czy nie brać?
Mam duży dylemat. Nie chciałam już nigdy wracać do antykoncepcji, tymczasem medycyna konwencjonalna nie widzi innych rozwiązań w moim wypadku. Lekarze powiedzieli mi również, że teoretycznie sztuczna równowaga może być korzystniejsza niż własna nierównowaga, która może doprowadzić do nowotworów. A jak już pisałam, jestem obciążona genetycznie i jest to dla mnie jakiś argument.

Antykoncepcja zahamuje jednak tylko symptomy, nie usunie przyczyn nierównowagi hormonalnej. Lekarze stwierdzili, że moje PCOS ma podłoże genetyczne, a z genami nie wygram. Jak już pisałam, moim zdaniem przyczyna braku miesiączki w moim wypadku jest bardziej złożona i wiążę się z moimi wszystkimi dolegliwościami.

Gdyby ktoś był zainteresowany zobaczeniem, proszę o kontakt. 

Organizm kobiety jest skomplikowaną maszyną. Żaden jego organ nie działa samodzielnie. Wydzielanie jednego hormonu jest uzależnione od drugiego (tutaj ciekawy artykuł o zależnościach między Hashimoto i PCOS). Przykładowo niska czynność tarczycy prowadzi do obniżenia poziomu progesteronu i zwiększenia estrogenu. To z kolei może powodować insulinooporność, zwiększyć ilość testosteronu, obniżyć poziom LH i w konsekwencji spowodować PCOS. Przyczyną tego wszystkiego może być stan zapalny w organizmie.

Zastanawiam się więc, czy nie dać sobie jeszcze czasu i nie spróbować wyeliminować wszelkich czynników zaburzających równowagę hormonalną w moim organizmie: zadbać o odpowiednią dietę (zwiększyć ilość jedzenia, bo redukcja to stres dla organizmu) i ilość witamin i minerałów (dodatkowa suplementacja), zdrowe jelita (zadbać o lepsze trawienie, wchłanianie, uporać się z alergiami i nietolerancjami), detoks nerek, wątroby i hormonów, w tym przede wszystkim estrogenów, poprawić pracę tarczycy, wzmocnić nadnercza (zredukować poziom stresu i zadbać o relaks!), zredukować wysiłek fizyczny (tak, tak, zmniejszyć obciążenia na siłowni!), poprawić wrażliwość insulinową, zredukować stan zapalny w organizmie i wprowadzić Hashimoto w stan remisji i stosować w dalszym ciągu suplementację niepokalankiem, czy macą, które wpływają korzystnie na równowagę hormonalną. Jednocześnie byłabym cały czas pod opieką ginekologa.

Zastanawiam się, czy którejś z Was udało się naturalnie przywrócić miesiączkę mimo Zespołu Policystycznych Jajników? Chciałabym wiedzieć, czy warto spróbować. Wiadomo, bez względu na wszystko zamierzam zadbać o swoje zdrowie jeszcze bardziej, a w razie rozpoczęcia kuracji hormonalnej zwrócić szczególnie dużą uwagę na niedobory, czy detoks wątroby.

Cały czas się waham, co robić. Jestem ciekawa Waszego zdania.

P.s. Polecacie jakieś książki, czasopisma, strony?